پای اراده و‌همت

گاهی فکر می کنیم که نه پای رفتن داریم نه پای ماندن .
اما در نظر مولانا ما با پای خودمان مسیر زندگی را انتخاب می کنیم پس در این جایگاه، اختیار داریم و اگر از امکانات و‌استعداد های خود استفاده نمی کنیم ریشه در کاهلی و‌ تنبلی ما دارد
مولانا این مسئله را جبر عامه می داند جبری که مردم به واسطه آن‌سستی خود در زندگی را توجیه می کنند و‌در جوامع توسعه نیافته ،دست آویزی برای مردم می شود تا همه امور را به قضا ،قدر و اقبال ،حواله دهند

چون درین‌ره پای خود بشکسته ای
بر که می خندی ،چه پا را بسته ای؟

مولانا به پای همت قائل است پایی که بُراق انسان می شود و‌می تواند به یاری انسان بیاید و از خطر در سراشیبی و لغزیدن در زندگی ،رهانده شود .

@baghesabzeshgh

#زهراغریبیان_لواسانی

دیدگاهتان را بنویسید

4 × 2 =