جلسه سی و پنچم ( پنجاه و پنچ) خودشناسی دوره دوم

ادامه داستان پیر چنگی :بقیه قصه مطرب و پیغام رسانیدن عمر با او مقدمه :تلقی مولانا از دین تحلیل نمادهای داستان پیرچنگی بر اساس اصطلاحات روانشناسی: ایگو -خود -نقاب -سایه -پیر دانا -فردیت و توضیحی درباره خواب و ارتباط آن با این داستان خوانش و تفسیر ادامه داستان پیر چنگی نکته های مهم این جلسه : غفور رحیم کیست؟ قدر و ارزش انسا نها نزد خداوند به مرتبه روح آنهاست قضاوت های ما درباره انسان ها بر حسب ظاهر گرایی ما می باشد خداوند به ظاهر اعمال نمی نگرد ابوسعید ابوالخیر که بوده و چه مشربی داشته ؟ داستان پیرچنگی مولانا با حضور عمر ،سعی در تبیین چه مسئله ای را دارد ؟ محتسب را در شعر حافظ بشناسیم

خواب از منظر مولانا چیست ؟ ادامه خوانش و شرح داستان پیر چنگی منظور از ندای الهی چیست ؟ جهان با تمامی اجزا آن، از جماد تا انسان، حیات دارند و مورد خطاب الهی هستند خلاصه داستان ابوجهل و ریگ های مشت او که بر حقانیت پیامبر گواهی دادند نکته های این جلسه : خواب هر کسی مطابق اندیشه او در بیداری است و خواب ما بر اساس خیال های ما نقش می بندد و ناشی از فعالیت ذهن در عالم بیداری است اما خواب اولیا اینچنین نیست خداوند در هر آنی با زبان معنوی با همه انسان ها سخن می گوید و انسان متوجه این خطاب نیست منظور از الست در آیه ۱۲۴ اعراف ،زمان خاصی نیست پس وقتی می گوییم در الست خداوند انسان را خطاب قرار داد اشاره به نقطه زمانی خاصی نیست بلکه همواره این خطاب وجود دارد زمانی همه موجودات با این خطاب الهی به جهان وجود آمدند و حالا آنها که این خطاب را می شنوند و با شنیدن این ندای الهی به سوی کمال راه خود را می یابند ما از مقایسه رویدادها در ذهن گذشته و آینده می سازیم .زمان ازلی فراتر از زمان ذهنی ما می باشد